به نقل از «جام جم آنلاین»

عوارض مرگبار شادی بعد از گل

تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۵۷۶۴۴

روانگردان گل، تلفیقی از دو گونه گیاه شاهدانه با نام‌های ساتیوا و ایندیکاست. مسلما اگر سازندگان این روانگردان، محصول خود را با این دو اسم روانه بازار می‌کردند، انگیزه مصرف آن قلقلک داده نمی‌شد، ولی نام ایرانی شده این ماده اعتیادآور سال‌هاست که مثل خوره به جان مردم افتاده است.

گل، مدت‌هاست که در کشورمان جسم و روان مصرف‌کنندگان را ریزریز می‌خورد و از بین می‌برد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در کل جهان نیز همین رویه برقرار است و در یک فقره از مطالعات که موسسه ملی سلامت آمریکا انجام داده، ثابت شده که مصرف گل با ضعف حافظه، روان‌پریشی، تغییرات خلق‌وخو، تغییرحواس و ایجاد اختلالات روانی با علائم توهم و پارانویا (بدگمانی) ارتباط تنگاتنگی دارد.

این تاثیرات جسمی و روانی سال‌هاست که از زبان محققان و درمانگران اعتیاد در کشورمان نیز شنیده می‌شود، اما نه آن یافته‌های آمریکایی و نه این مشاهدات و هشدار‌های داخلی هیچ‌کدام نتوانسته‌اند ترمز مصرف گل را در کشورمان بکشند و برای حذف تصور بی‌خطر بودن این روانگردان نقش باطل‌السحر را بازی کنند. 

مصرف گل از نوجوانی تا میانسالی

دفترمقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل در تحقیقات سال ۲۰۲۱ خود گزارش داد ۲۹۶میلیون نفر در جهان از کانابیس‌ها که مشتقات گیاه شاهدانه‌اند استفاده می‌کنند که ۱۰میلیون نفر آن‌ها فقط درعرض یک سال یعنی از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ به کانابیس معتاد شده‌اند.

در مورد کشور ما البته چنین آمار دقیقی وجود ندارد و آمار‌های موجود هم به روز نیست، اما اطلاعاتی که حمید صرامی، مدیرکل وقت تحقیقات ستاد مبارزه با مواد مخدر طی سال‌های ۹۸ و ۹۹ و با استناد به نتایج شیوع شناسی‌های اعتیاد در کشور منتشر کرده هنوز می‌تواند شمایی از آنچه در حال وقوع است را به نمایش بگذارد.

نیم نگاهی به این اطلاعات، حاکی است که میزان شیوع مصرف گل در دانش آموزان ۰.۶۶درصد در دانشجویان دانشگاه‌های دولتی ۳.۵درصد و شیوع آن در میان کارگران ۶.۸درصد است در حالی که ۱۴.۲درصد معتادان کشور حداقل یکی از انواع کانابیس که گل را نیز شامل می‌شود به‌صورت روزانه مصرف می‌کنند.

گل اکنون نیز مصرف کنندگان پر و پا قرص خود را دارد و دکتر رامین رادفر، پژوهشگر اعتیاد در مرکز تحقیقات دانشگاه علوم بهزیستی که درمانگر اعتیاد نیز هست این حقیقت را در گفتگو با جام‌جم تایید می‌کند. او متاسف است از این که می‌گوید: «آمار متقاضیان درمان اعتیاد به گل روندی رو به افزایش دارد» و متاسف‌تر است از این که «نوجوانان درصد قابل‌توجهی از مراجعه‌کنندگان به مراکز درمان اعتیاد را تشکیل می‌دهند.» 

او می‌گوید: «اکنون درکشورمان دو ترکیب استنشاقی بیشترین مصرف را دارد که یکی از آن‌ها روانگردان گل و دیگری ماده‌ای شبیه گل به نام پیکو است که بیشترین مصرف‌کنندگان آن نوجوانان هستند.»، اما گل فقط تله‌ای برای دوره نوجوانی یا روز‌های جوانی نیست، زیرا رادفر براساس مشاهدات میدانی‌اش توضیح می‌دهد «افراد بالای ۳۵ و حتی ۴۰ سال زیادی نیز برای درمان اعتیاد به گل مراجعه می‌کنند که برخی از آن‌ها سابقه مصرف بیش از یک دهه را دارند.»

خداحافظی با روان

روانگردان گل در هاله‌ای از فریب، مستور شده که شنیده شده‌ترین این فریب‌ها، ادعای اعتیادزا نبودن آن است، اما گل، فریبی بالاتر از این هم دارد که تهمینه باهری، مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر از آن پرده برداشته است.

او می‌گوید: «همه کانابیس‌ها خاصیت روانگردانی ندارند، اما همگی این ظرفیت رادارندکه با یک تغییر ساده درساختار شیمیایی‌شان این خاصیت را کسب کنند. پس قاچاقچیان با شناسایی این قابلیت، موفق به ساخت کانابینویید‌های سنتزی شده‌اند که به معنی ساخت مشتقات شاهدانه به روش شیمیایی است.» درواقع قاچاقچیان کاری کرده‌اند که میزان ماده موثره در سرشاخه‌های گلدار گیاه شاهدانه که حدود نیم تا ۵ درصد است، در شکل تراریخته‌اش وقتی به روانگردان گل تبدیل می‌شود تا چهار برابر افزایش یابد. گل تراریخته یعنی تفنگی سر پر با خاصیت انفجاری بالا که جسم و جان را همزمان معدوم می‌کند. رامین رادفر، پژوهشگر و درمانگر اعتیاد که این انفجار‌ها را از نزدیک دیده است به ما می‌گوید «همه کانابیس‌ها ازجمله گل با اختلالات روانپزشکی رابطه‌ای مستقیم و اثبات شده دارند، بنابراین بنا به سال‌های مصرف گل، برخی از بیماران با حالت‌هایی همچون اسکیزوفرنی و سایکوز مراجعه می‌کنند و برخی دیگر با مختل شدن عملکرد‌های شغلی و خانوادگی. نوجوانان مصرف کننده گل نیز عموما با رفتار‌های تهاجمی و خشونت زیاد شناسایی می‌شوند به طوری که کل ساختار خانواده خود را به هم ریخته‌اند.»

گل یک روانگردان مخرب به معنی واقعی است. گرچه به گفته رادفر مانند موادمخدر سنتی، خماری‌های متداول را ندارد و مصرف‌کنندگانش را تابلو نمی‌کند، اما جسم و مخصوصا ذهن و روان افراد را به‌شدت به بازی می‌گیرد و از آن‌ها موجوداتی مسأله‌ساز و بحران آفرین می‌سازد. تصور بی‌خطر بودن گل دقیقا به همین علت است که باید از ذهن جامعه پاک شود؛ این روانگردان اعتیاد آور خانه خراب کن. 

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: روانگردان گل مصرف گل مواد مخدر روانگردان مصرف کنندگان روانگردان گل مصرف گل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۵۷۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اگر می‌خواهید شاد باشید این عادت‌ها را کنار بگذارید

شادی ما گاهی در دستان عادت‌های روزانه مان قرار دارد. اگر در زندگی خود احساس شادی نمی‌کنید، ممکن است به خاطر برخی کار‌های روزانه تان باشد تشخیص آن‌ها همیشه کار درستی نیست، اما وقتی پیدایشان کنید، با کنار گذاشتن شان می‌تواند زندگی خود را واقعاً تغیییر دهید. 

در ادامه از عادت‌های روزانه‌ای خواهیم گفت ممکن است سد راه رسیدن شما به شادی باشند. با دست کشیدن از آن‌ها احتمالاً بیش از هر وقت دیگری احساس شادی خواهید کرد.

۱- خودمراقبتی ندارید

در جریان پر مشغله‌ی زندگی، بسیاری از اوقات از خود مراقبتی غفلت می‌شود اما خودمراقبتی امری اختیاری نیست، بلکه برای سلامت روان ما ضروری است.

خودمراقبتی فراتر از ظاهر، ذهن، بدن و روان ما را تقویت می‌کند.

خودمراقبتی یعنی در اولویت قرار دادن سلامت خود، از خوردن غذا‌های سالم و داشتن خواب تجدید قوا کننده گرفته تا پرخوری‌های گهگاه لذتبخش.

غفلت از خودمراقبتی مخرب و زمینه ساز اضطراب، خستگی و نارضایتی از زندگی خود است.

۲- برنامه‌ی روزانه‌ی خیلی شلوغی دارید

همیشه هر چه بیشتر، بهتر نیست مستأصل شدن از کار‌ها منجر به احساس اضطراب و ناراحتی می‌شود. شما باید کیفیت را به کمیت ارجحیت دهید به جای گنجاندن همه‌ی کار‌ها در یک روز، تمرکز خود را روی چیزی که واقعاً مهم است، بگذارید.

وقتی برنامه‌ی روزانه تان را خیلی شلوغ می‌کنید، موفق نمی‌شوید بسیاری از آن‌ها را انجام دهید و به همین دلیل احساس شکست می‌کنید اما کمیت اهمیتی ندارد و مهم این است که بتوانید کار‌های مهم را درست انجام دهید.

۳- دائماً خودتان را با دیگران مقایسه می‌کنید

در عصر دیجیتال، راحت می‌شود در دام مقایسه‌ی خود با دیگران گرفتار شد ما زندگی بی عیب و نقص دیگران را در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم و احساس بی کفایتی می‌کنیم اما نکته اینجا است که تحقیقات نشان داده کسانی که خود را با دیگران مقایسه می‌کنند، احتمال حسادت، کمبود اعتماد به نفس و افسردگی در آن‌ها بیشتر است.

هر کسی مسیر زندگی خودش را دارد، با چالش‌های مخصوص به خودش به جای مقایسه‌ی خود با دیگران، تمرکز خود را روی رشد و پیشرفت خودتان بگذارید.

۴- به علائق خود بی اعتنا هستید

در زندگی شلوغ و پرشتاب روزمره، بسیاری از اوقات علائق مان مورد غفلت قرار می‌گیرند در حالی که آن‌ها جرقه‌هایی هستند که روح ما را گرم و نورانی می‌کنند و به زندگی مان هدف می‌دهند غفلت از علائق خود باعث حس پوچی می‌شود و ما را در دریایی از پتانسیل محقق نشده سرگردان می‌کند اما حقیقت این است که علائق شما صرفاً یک سرگرمی نیستند، بلکه جوهره‌ی وجودتان هستند چه نقاشی کردن باشد، چه عکاسی و چه سفالگری، برای چیزی که به روح تان گرما می‌بخشد، وقت جور کنید حتی اختصاص چند دقیقه در روز می‌تواند آتش درون مان را شعله ور نگه دارد.

۵- کینه‌ای هستید

همه‌ی ما به نحوی از سوی دیگران رنج دیده یا مورد بدی قرار گرفته ایم. این بخشی از انسان بودن است اما کینه توزی و نگه داشتن دلخوری نه کسی که به ما بدی کرده، بلکه خود ما را اذیت می‌کند.

کینه توزی می‌تواند شادی ما را بگیرد و باعث شود احساس تلخی و ناخشنودی کنیم مثل به دوش کشیدن باری سنگین می‌ماند که با گذشت زمان سنگین‌تر و سنگین‌تر می‌شود از سویی دیگر، بخشش رهایی بخش است بخشش به ما این امکان را می‌دهد که از بتوانیم درد و رنج خلاص شویم و زندگی مان را به پیش ببریم.

منظور این نیست که آنچه که رخ داده را فراموش یا از آن چشم پوشی کنید، بلکه کافی است تأثیر و کنترلی که روی ما دارد را رها کنیم.

۶- شکرگزار نیستید

تغییر تمرکز خود از چیز‌های اشتباه به چیز‌های درست، زندگی تان را متحول می‌کند سپاسگزاری یک شادی بخش قدرتمند است که معجزه می‌کند این کار توجه ما را از کمبود‌ها به سمت فراوانی‌ها می‌برد و زیبایی درون حتی کوچک‌ترین گنج‌های زندگی را هم آشکار می‌کند.

سپاسگزاری باعث احساس رضایت و خشنودی می‌شود هر روز وقتی را به فکر کردن درباره‌ی داشته‌های زندگی تان اختصاص دهید؛ از آغوش گرم خانواده تا یک لیوان چای داغ.

۷- از گفتگو‌های دشوار خودداری می‌کنید

فکر دعوا یا مقابله برای بسیاری از ما اذیت کنند و تلاش می‌کنیم به همین دلیل، تلاش می‌کنیم از گفتگو‌های دشوار دوری کنیم اما با این کار فقط اجازه می‌دهیم مشکلات بزرگ‌تر شوند، امری که ناراحتی بیشتری برای ما ایجاد می‌کند.

خودداری از گفتگو‌های دشوار می‌تواند منجر به سوء تفاهم و دلخوری شود اما داشتن شجاعت پرداختن به مشکلات می‌تواند آرامش برقرار کند و روابط را بهبود ببخشد.

منظور دعوا کردن یا پیدا کردن مفصر نیست، بلکه منظور این است که بتوانید احساسات تان را ابراز کنید و به یک تصمیمی برسید.

۸- روی گذشته یا آینده تمرکز می‌کنید

چه مرور اشتباهات گذشته باشد و چه نگرانی برای احتمالات آینده، تمرکز بیش از اندازه بر روی گذشته یا آینده می‌تواند شادی فعلی مان را از ما بگیرد به خاطر داشته باشید که گذشته محل رجوع است، نه محل سکونت آینده هم هیچ قطعیتی ندارد. تنها لحظه‌ای که ما واقعاً آن را در اختیار داریم زمان حال است.

زندگی در زمان حال یعنی غرق کردن کامل خود در زندگی و یافتن شادمانی در لحظات هر روز خود.

۹- از روابط خود غفلت می‌کنید

در نهایت مهم این نیست که چقدر پول درمی آوریم، چقدر موفق هستیم و یا چقدر دارایی و مال داریم مهم روابطی است که ما با دیگران برقرار می‌کنیم. غفلت از روابط خود می‌تواند به ما احساس تنهایی و انزوا دهد اما صرف وقت برای روابط مان می‌تواند به ما احساس شادی، رضایتمندی و تعلق دهد چه صرف وقت با خانواده باشد، چه دیدار با دوستان قدیمی و چه پیدا کردن دوستان جدید، تقویت روابط مان می‌تواند تأثیر به سزایی در شادی ما داشته باشد.

منبع: روزیاتو

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی